Drobiazgi
03/09/2020
“Forum Kobylińskie”, nr 1 (66), 2020, zob. strony 4, 8 i 18.
Odkrywcze skrywane, “Książki. Magazyn do czytania”, czerwiec 2020, s. bn (około 100).
Dyskusja z Wykładem Noblowskim Olgi Tokarczuk
02/09/2020
Andrzej Mencwel, Czuły wielogłos, Twórczość nr 7/8, 2020 (Jubileusz 75 lecia!), s. 197-203.
Kres chiromancji
12/06/2020
… to na nas, głównie na tych uczczonych już powyżej wybrańcach bogini mądrości, zakończyła się definitywnie epoka antycznych skrybów i średniowiecznych kopistów, ponieważ byliśmy ostatnimi emisariuszami manuskryptu, pisma odręcznego, chirografii równie magicznej jak chiromancja.
Andrzej Mencwel, Kres chiromancji, Pismo. Magazyn opinii, nr 5 (29), maj 2020, s.72-75.
Proszę zajrzeć!
10/06/2020
Przejdź do treści
Korzystanie z usługi Uniwersytet Warszawski (poczta) z czytnikami ekranu
|
|
Meet
Hangouts Chat
17 z 3 876
humanistyka w czasie pandemii
| Odebrane | x |
| Honorata Ogieniewska | czw., 9 kwi, 14:24 | |||||||
6
|
||||||||
Szanowny Panie Profesorze,
przesyłam linki do publikacji Pana tekstu i nagrania. Pozwoliliśmy sobie nagrać Pana refleksję w formie audio, żeby jeszcze szerzej ją spopularyzować. Proszę wybaczyć, że dopiero teraz, w pierwszej kolejności upubliczniliśmy te teksty od Nominowanych do Nagrody, które otrzymaliśmy trochę wcześniej.
https://www.uni.lodz.pl/aktualnosc/szczegoly/sila-humanistyki-prof-andrzej-mencwel https://www.facebook.com/nagrodatk/ (post z dzisiaj, 8.06.)
Pana refleksja zostanie również rozesłana newsletterem uczelni, a docelowo znajdzie się na stronie Nagrody Kotarbińskiego. Proszę śmiało do mnie przesyłać również linki do wywiadów z Panem, rozmów na różne tematy, chętnie je opublikujemy tak na fanpage Nagrody na Facebooku, jak i na stronie internetowej Nagrody.
Serdecznie pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję Życzę dużo zdrowia i pogody ducha!
Honorata Ogieniewska
Szanowni Państwo, obecnie pracujemy zdalnie, prosimy o kontakt z pracownikami działu Centrum Promocji drogą mejlową, na czacie w aplikacji Teams lub na podane na naszej stronie telefony komórkowe (www.uni.lodz.pl/strona/szczegoly/cp-zespol). Budynki UŁ są zamknięte, informacje dotyczące sytuacji na UŁ można znaleźć na: www.covid19.uni.lodz.pl.
Honorata Ogieniewska promocja nauki i badań Centrum Promocji ul. Uniwersytecka 3 90 -137 Łódź
T: 0048 42/635 43 38 honorata.ogieniewska@uni.lodz.pl
From: Andrzej Mencwel <andrzej.mencwel@uw.edu.pl>
|
Retrospekcja
12/05/2020
Małgorzata Czermińska, Autobiograficzny trójkąt. Świadectwo, wyznanie, wyzwanie. Wydanie 2, zmienione. Universitas, Kraków 2020.
W naszej humanistyce rzecz klasyczna, a teraz odnowiona i przełożona na angielski. Winszuję i podziwiam. Dedykację zatajam.
Rafał Marszałek, Niedoczas, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2019.
A to z kolei debiut i to nie szachowy, lecz prozatorski.
I pomyśleć, że dzięki tym dwóm podarkom wróciłem na pierwsze lata studiów… Przecież stamtąd wyszliśmy…
Z “Pogranicza”, z podzięką i zachętą!
06/05/2020
Krzysztof Czyżewski, W stronę Xenopolis, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2019.
Czy to summa twórcy i przywódcy sejneńskiego “Pogranicza”? Tak mi się wydaje i tak też napisałem autorowi, ale Krzysztof odpowiedział, że jeszcze nie. Czekając na nią polecam ten okazały, bogaty w sensy wolumin!
Ivan Colovic, Śmierć Na Kosowym polu. Historia mitu kosowskiego. Przekład Zofia Dmitrijević, Agnieszka Łasek, Magdalena Petryńska, Małgorzata Wierzbicka, Pogranicze, Sejny 2019.
Jeśli to nie jest dzieło życia Ivana, a życzę mu jeszcze wielu, to jest to rzecz fundamentalna. Nie mamy, raczej na szczęście, mitu porównywalnego, bo grunwaldzki czy wiedeński tak konstytutywnej roli dla nowoczesnego nacjonalizmu polskiego nie pełnią, jak kosowski dla serbskiego. Interpretacja antropologiczna i krytyczna, której dokonuje Colović, jest w swojej konkretności historycznej niezrównana, a może też być wzorem dla innych podobnych odczytań. Na przykład mitu piastowskiego lub jagiellońskiego.
Długi książkowe (cd)
03/05/2020
Kazimierz Brakoniecki, Cudzoziemiec, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Olsztyn 2019.
Właściwie to jest dziennik podróży po różnych cudzych ziemiach, w których autor znajduje się u siebie. I tej umiejętności można mu zazdrościć.
Marian Pilot, Kreteski, pomówienia i powieści, Oficyna KUBA, Warszawa 2020.
Tytuł lepiej niż podtytuł odpowiada tym utworkom, które raczej są powiestkami (jakby u nas powiedziano) niż powieściami. A do zapamiętania puenta poemy smrody:
Śmy
Wszyscy śmiertelni
Jednakowo śmierdzielni
Długi książkowe
30/04/2020
Zygmunt Wasilewski, Stefan Żeromski, Korespondencja wzajemna 1890-1925. Opracował Zdzisław Jerzy Adamczyk. Muzeum Narodowe w Kielcach, Kielce 2019.
Doskonałe opracowanie edytorskie, ważne źródła biograficzne. Przekazuję do naszej Biblioteki – dla większego pożytku.
Katarzyna Kościewicz, Preparowanie dziedzictwa. Pisma Kraszewskiego, Sienkiewicza, Żeromskiego i innych autorów pod cenzorskim nadzorem (1945-1955), Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2019.
Z podzięką spóźniony, usprawiedliwiam się przekazaniem do Biblioteki.
Nasz dom. 1919-2019. Pedagogiki społeczne,, miasto o dzieciństwo w praktyce Naszego Domu. Redakcja naukowa Marcin Gołąb, Zuzanna Sękowska, autorów wielu, głównie z kręgu Instytutu Kultury Polskiej UW. Fundacja Bęc Zmiana, Warszawa 2019.
Nie będzie żadnej dorzecznej “wielkiej historii” bez należytych “małych historii” – podczytując tę książkę, przypominam sobie zaraz Jana Strzeleckiego. A ponieważ towarzyszy ona cyklowi działań społecznych i ma też nęcący kształt edytorski, więc tym bardziej się nią raduję.
Mój przewodnik
19/03/2020
Krzysztof Lisowski, Niektóre miejsca na ziemi. Przewodnik wojażera. Kraków 2017. Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Kraków.
Książkę tą dostałem od Autora jeszcze przed tamtymi świętami i zaraz ją przeczytałem, o czym Krzysztofowi napisałem. On jest moim greckim przewodnikiem, gdyż o Grecji nie tylko wie wszystko, ale także wyczuwa ją opuszkami palców pukających w klawiaturę. Dlatego czytając najpierw wybierałem miejsca greckie (Bodrum, Hierapolis, Kos, Sparta, Pergamon, Paestum…), ale zaraz potem szły sąsiednie (Sycylia, Trapani, Rzym, Florencja…), ale z nimi łączyły się Montenegro, Dubrownik, Słowenia i Praga, a z nią Kraków, Sandomierz i Sanok. Słowem – przeczytałem wszystko, z podziwem i zazdrością. Z podziwem – dla celnego i zwięzłego ujmowanie rzeczy znamiennych w miejscach bliskich. Z zazdrością – bo w tych małych prozach odzywa się duch jego poezji.
Nieoczekiwane powinowactwa
29/01/2020
Marcin Napiórkowski, Turbopatriotyzm. Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2019.
Cenię “gęste czytania” nowych zjawisk medialnych i obyczajowych, które Marcin przeprowadza, uważam jednak, że jego semiotyka/semiologia (sprecyzować trzeba) potrzebuje wyraźniejszych rygorów metodologicznych. Ale najważniejsza moja uwaga krytyczna jest następująca: zamiast podziału na turbopatriotyzm i softpatriotyzm, który zdaniem autora wyczerpuje współczesne możliwości, trzeba wydzielać uparcie różne modele polskiego patriotyzmu z ich rodowodami społecznymi i regionalnymi – na przykład: śląsko-górniczy jest różny od szlachecko-militarnego, wielkopolsko-zachodni od kresowo-wschodniego, galicyjski od pomorskiego itp., itd. Jeśli tego zróżnicowania nie dokonamy, będzie nas osaczał ze wszystkich stron jeden wzór, utwardzony lub zmiękczony (hard lub soft), ale zawsze ten sam, sarmacko-mesjaniczny, skupiony w kulcie “żołnierzy wyklętych”.
Bogumiła Mateja-Jaworska, Marta Zawodna-Stephan, Badania życia codziennego w Polsce. Rozmowy (nie) codzienne. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2019.
Zycie codzienne (w) Archiwum. Pod redakcją Marty Zawodnej-Stephan. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2019.
Gość w dom. Współczesne praktyki przyjmowania gości. Pod redakcją Bogumiły Matei-Jaworskiej i Marty Skowrońskiej. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2019.
Trylogia ta została mi uprzejmie przesłana przez profesora Marka Krajewskiego z Instytutu Socjologii UAM, który kierował zespołem przygotowującym te prace, a zwłaszcza Archiwum Badań nad Życiem Codziennym, z którego każdy już może korzystać pod odpowiednim adresem sieciowym (www.archiwum.pl). Przydługo ona się u mnie przeleżała ( od połowy października zeszłego roku), ale nie jest tak łatwo zabrać się od razu za trylogię. Leżała jednak pod ręką i nierzadko do niej zaglądałem, natrafiając na różne smaczki (np. o gościnności w lubuskich okolicach, albo odniesienia do prac moich znakomitych kolegów)), a teraz systematycznie się z nią zapoznałem i zdecydowanie polecam, nie tylko socjologom, antropologom, ale i semiologom, więc i Marcinowi Napiórkowskiemu, co zresztą już uczyniłem. Pośrednio bowiem poucza nas ona o bogactwie form życia codziennego w Polsce, wykraczających poza opozycję turbo- i softpatriotyzmu.