Długi książkowe (cd)

Janusz Drzewucki, Życie w biegu. O ludziach, miejscach, literaturze, piłce nożnej, maratonach i całej reszcie. Melanż, Warszawa 2015.

Janusz Drzewucki, Charakter pisma, szkice o polskiej poezji współczesnej, Instytut Książki – “Twórczość”, Kraków-Warszawa 2015.

Janusz Drzewucki, Stan skupienia. Teksty o prozie. Wydawnictwo Forma, Szczecin, Bezrzecze 2014.

Januszowi Drzewuckiemu nie zazdroszczę tego, że jest wytrawnym maratończykiem, bo w tym biegu nie mogę już startować; nie zazdroszczę mu też, że jest czynnym krytykiem literackim, trzymającym oko i pióro przy współczesnych wydarzeniach literackich, bo w tej konkurencji, podobnie jak w maratonie, nie mam możności startować. Zazdroszczę mu natomiast tej czułej zażyłości, jaką osiągnął w swojej przyjaźni z Tadeuszem Różewiczem, której wyraźne  ślady odnajduję w Życiu w biegu, ale całą ich ścieżkę Janusz powinien koniecznie odtworzyć. On umie o taka zażyłość się troszczyć i dlatego przeradza się ona w przyjaźń, umie też, samemu będąc poetą, nie tylko czytać empatycznie innych poetów, ale też ich podziwiać i, co równie ważne, profanom przybliżać. I tak, na przykład, przypomniał mi dawnego kolegę, Andrzeja Słomianowskiego, a przybliżył tym, co napisał o jego poezji. Czy krytyk może osiągnąć coś więcej niż przyczynić się do dobrego spotkania?