Piłkarska baśń Andersena

Założyłem się wczoraj z przyjaciółmi, że przegramy ten mecz z Czechami i  przegraliśmy. Prawdę mówiąc widok tej bezładnej bieganiny za stale traconą piłką był żałosny i nie warto nad tym ronić łez, ani tym bardziej rozdzierać szat. Będzie bowiem coraz gorzej i na to trzeba się przygotować.

Dlaczego? Ano dlatego, że wszystkie te sztaby doradców, konwentykle trenerów, tanki ekspertów nie widzą jednego prostego zjawiska. Tego mianowicie, że ta drużyna zaczęła się sypać od kiedy Lewandowski został jej kapitanem. Rzecz nie w jego braku predyspozycji do kierowania drużyną, choć i z tym nie jest dobrze, lecz w konflikcie pozycyjnym. Nie może kierować grą na boisku wysunięty napastnik, który całą drużynę ma za plecami. To dlatego z meczu na mecz bezład w grze naszej reprezentacji się pogłębia i nikt już nie pojmuje o co w dobrej piłce chodzi.

Chodzi o czynnego kapitana na boisku, który pilnuje strategii i kieruje taktyką. Najlepiej gdy rozdziela piłki z sokolim wzrokiem i olimpijskim spokojem, jak czynił to Kazimierz Deyna. Ale jego następcy nie widać, co więcej nikt się o niego nie stara. Więc będzie jak jest, czyli z meczu na mecz gorzej.